مروری بر انواع پلی سوربات (توئین) و تفاوت بین آن ها

مروری بر انواع پلی سوربات (توئین) و تفاوت بین آن ها

پلی سوربات‌ها: امولسیفایرهای همه کاره

پلی سوربات‌ها مایعات روغنی هستند که از ترکیب سوربیتان اتوکسیله (ماده‌ای مشتق شده از سوربیتول) با اسیدهای چرب به دست می‌آیند. این مواد جزو امولسیفایرها طبقه‌بندی می‌شوند و در داروها و فرآورده‌های غذایی (سس سالاد، بستنی، شکلات، نان و شیرینی) کاربرد دارند.

علاوه بر این، از پلی سوربات‌ها در لوازم آرایشی برای حل کردن روغن‌های ضروری در محصولات آب پایه، داروها، شوینده‌ها، رنگ‌ها و پلاستیک‌سازی نیز استفاده می‌شود. ساختار این امولسیفایرها عمدتا از استرهای اسید چرب اولئیک، استئاریک یا لوریک با اترهای حلقوی مشتق شده از سوربیتول (سوربیتان‌ها و سوربیدها) تشکیل شده و با تقریباً ۲۰ مولکول اکسیران به ازای هر مولکول پلی سوربات پلیمریزه شده‌اند.

انواع رایج پلی سوربات‌ها عبارتند از:

• پلی سوربات ۲۰ (پلی اتیلن گلیکول (۲۰) سوربیتان مونولائورات)

• پلی سوربات ۴۰ (پلی اتیلن گلیکول (۲۰) سوربیتان مونوپالمیتات)

• پلی سوربات ۶۰ (پلی اتیلن گلیکول (۲۰) سوربیتان مونوستئارات)

• پلی سوربات ۸۰ (پلی اتیلن گلیکول (۲۰) سوربیتان مونولئولئات)

همانطور که می‌بینید، عدد بعد از «پلی سوربات» نوع اسید چرب متصل به بخش پلی اتیلن گلیکول سوربیتان مولکول را نشان می‌دهد. مونولائورات با ۲۰، مونوپالمیتات با ۴۰، مونوستئارات با ۶۰ و مونولئولئات با ۸۰ مشخص می‌شود. عدد ۲۰ بعد از «پلی اتیلن گلیکول» نیز به تعداد کل گروه‌های (CH2CH2O)- اکسي‌اتیلن موجود در مولکول اشاره دارد.

تفاوت بین توئین ۲۰ و توئین ۸۰

توئین که به عنوان امولسیفایر از نوع توئین شناخته می‌شود، ترکیبی از اسپن (استر اسید چرب سوربیتول) و اتیلن اکسید است. این ماده نوعی پاک‌کننده غیر یونی به شمار می‌رود.

نام شیمیایی: استر اسید چرب سوربیتول پلی‌اکسی‌اتیلن، به اختصار «پلی‌سوربات».

از آنجایی که اسپن، استری است که از ترکیب سوربیتول و اسیدهای چرب مختلف با زنجیره بلندتر ساخته می‌شود، توئین در واقع مجموعه‌ای از محصولات هم‌نوع است. به طور کلی در فروشگاه‌های مواد شیمیایی یا شرکت‌های عرضه‌کننده مواد شیمیایی، انواع ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ آن موجود است که بسته به نیاز می‌توانید انتخاب کنید.

توئین ۶۰ استئارات است؛ توئین ۸۰ اولئات است؛ و توئین ۲۰ لائورات است، با نام کامل «پلی‌اکسی‌اتیلن سوربیتان مونولائورات» و مخلوطی از «پلی‌اکسی‌اتیلن سوربیتان مونوهیدرات» و لائورات.

جهت خرید توئین 20 (پلی سوربات 20) با شرکت بهبود شیمی در تماس باشید.

۱. توئین ۲۰

• نام‌های دیگر: استر اسید چرب سوربیتول پلی‌اکسی‌اتیلن؛ توئین ۲۰

• ویژگی‌ها: مایع روغنی شفاف با رنگ زرد یا کهربایی، بوی خاص و طعم کمی تلخ. چگالی نسبی ۱.۰۱، نقطه جوش ۳۲۱ درجه سانتی‌گراد، نقطه اشتعال ۳۲۱ درجه سانتی‌گراد، ضریب شکست ۱.۴۷۲، گران‌روی (۲۵ درجه سانتی‌گراد) ۰.۲۵ تا ۰.۴۰ پاسکال بر ثانیه. مولکول آن گروه‌های هیدروفیل بیشتری دارد و با آب، اتانول، متانول و اتیل استات مخلوط می‌شود. در پارافین مایع، روغن‌های ثابت و نفت سبک نامحلول است. در ۱۳۰ قسمت روغن پنبه‌دانه و ۲۰۰ قسمت تولوئن قابل حل است. محلول ۵ درصدی آن در آب، دارای PH بین ۵ تا ۷ است. مقدار HLB برابر ۱۶.۷ می‌باشد.

۲. توئین ۸۰

در بخش مربوط به توئین ۸۰، نکات مهم به شرح زیر است:

• توئین ۸۰ یک سورفکتانت دوستدار آب (هیدروفیل) است که با برهم زدن شدید غشای سلولی، خاصیت تحریک‌کنندگی، همolysis (تجزیه گلبول‌های قرمز) و آزادسازی هیستامین (حساسیت‌زایی) دارد.

• خلوص خود توئین ۸۰ به عنوان یک پلیمر، تغییرات زیادی می‌کند. توئین ۸۰ با خلوص بالا بی‌رنگ و شفاف است، در حالی که اکثر محصولات توئین به دلیل وجود مقادیر زیادی ناخالصی یا محصولات تجزیه، به رنگ زرد تا قهوه‌ای هستند.

• اجزای لیپوفیل (دوستدار چربی) توئین ۸۰ شامل اسیدهای چرب غیر اشباع است. این اسیدهای چرب غیر اشباع به راحتی دچار تخریب اکسیداتیو شده و اجزای سمی‌تری تولید می‌کنند و در نتیجه، عوارض جانبی سمی آن از فواید خود محصول بیشتر می‌شود.

• جامعه پزشکی تایید کرده است که استفاده از توئین ۸۰ در تزریق می‌تواند منجر به واکنش‌های آلرژیک از جمله شوک، تنگی نفس، افت فشار خون، آنژیوادم (ورم شدید زیر پوست)، سرخجه و سایر علائم شبیه آلرژی شود. این واکنش‌های جانبی می‌تواند در آزمایش‌های بالینی انسانی بسیار جدی باشد. حتی گزارش‌هایی از مرگ نیز وجود دارد.

• بنابراین، محدودیت‌های شدیدی برای استفاده از توئین ۸۰ وجود دارد. این ماده یک ماده افزودنی بالقوه ناامن است و استفاده نادرست از آن می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت انسان داشته باشد.

پلی سوربات ۸۰ در مقابل پلی سوربات ۶۰: چه تفاوت‌هایی دارند؟

پلی سوربات ۸۰ در مقابل پلی سوربات ۶۰: دو مورد از پرکاربردترین سورفکتانت‌ها

پلی سوربات ۸۰ و پلی سوربات ۶۰، هر دو از جمله سورفکتانت‌های پرکاربرد هستند که در صنایع مختلف از جمله داروسازی، غذا و آرایشی بهداشتی کاربردهای فراوانی دارند. با اینکه هر دو عضو خانواده پلی سوربات‌ها هستند، از نظر خواص و کاربرد تفاوت‌های کلیدی‌ای با هم دارند. بیایید به تفاوت‌های پلی سوربات ۸۰ و پلی سوربات ۶۰ نگاهی بیندازیم:

پلی سوربات ۸۰ (توئین ۸۰):

• سورفکتانت غیر یونی ساخته شده از پلی اتیلن گلیکول سوربیتان و اسید اولئیک

• مایع مایل به زرد، محلول در آب

• کاربردهای گسترده به عنوان امولسیفایر، حلال و تثبیت کننده در فرمولاسیون‌های مختلف

• سر (پلی اتیلن گلیکول سوربیتان) آب‌دوست و دم (اسید اولئیک) چربی‌دوست دارد که به آن خاصیت امولسیفایر عالی می‌دهد.

• استفاده رایج در داروسازی برای بهبود قابلیت حل شدن دارو و دسترسی زیستی دارو، به خصوص در فرمولاسیون‌های خوراکی و تزریقی.

• کاربرد در لوازم آرایشی، محصولات مراقبت از پوست و مواد غذایی برای بهبود بافت، پایداری و قابلیت پخش شوندگی.

پلی سوربات ۶۰ (توئین ۶۰):

• سورفکتانت غیر یونی ساخته شده از پلی اتیلن گلیکول سوربیتان و اسید استئاریک

• جامد مومی شکل در دمای اتاق، برای پخش شدن مناسب نیاز به گرما دارد.

• کاربرد اصلی به عنوان امولسیفایر، تثبیت کننده و غلظت دهنده در فرمولاسیون‌های غذایی و آرایشی

• وجود در محصولات پخته شده، بستنی، سس‌ها و لوسیون‌ها

• خاصیت امولسیفایر برای ایجاد امولسیون‌های پایدار روغن در آب و کمک به بافت و قوام محصولات مختلف.

تفاوت‌های کلیدی:

• مقدار دوستداری آب (HLB): HLB نشان دهنده تعادل بین قابلیت حل شدن در آب (آب‌دوست) و قابلیت حل شدن در روغن (چربی‌دوست) یک سورفکتانت است. پلی سوربات ۸۰ با HLB حدود ۱۵ نسبت به پلی سوربات ۶۰ با HLB حدود ۱۴، آب‌دوست‌تر است. بنابراین پلی سوربات ۸۰ برای مواردی که نیاز به حلالیت بیشتر در آب است مناسب‌تر می‌باشد. پلی سوربات ۶۰ با آب‌دوستی کمتر، برای فرمولاسیون‌هایی که نیاز به تعادل بین آب و روغن دارند، ترجیح داده می‌شود.

کاربردها:

• پلی سوربات ۸۰: به طور کلی در داروسازی برای حل کردن داروهای چربی‌دوست کاربرد دارد.

• پلی سوربات ۶۰: بیشتر در فرمولاسیون‌های غذایی و آرایشی برای ایجاد پایداری امولسیون و بهبود بافت استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری:

پلی سوربات ۸۰ و پلی سوربات ۶۰ هر دو سورفکتانت‌های ارزشمندی هستند که خواص و کاربردهای متمایز دارند. پلی سوربات ۸۰ به دلیل آب‌دوستی بالاتر در داروسازی کاربرد دارد، در حالی که پلی سوربات ۶۰ در فرمولاسیون‌های غذایی و آرایشی که نیاز به تعادل آب و روغن دارند، استفاده می‌شود. درک این تفاوت‌ها به فرموله‌سازان اجازه می‌دهد تا سورفکتانت مناسب را برای نیازهای خاص خود انتخاب کنند و عملکرد بهینه و نتایج مطلوب را در محصولات خود تضمین نمایند.

سخن پایانی:

جهت خرید پلی سوربات در انواع مختلف به همراه آنالیز و قیمت فروش روز با کارشناسان فروش شرکت بهبود شیمی در تماس باشید.

منابع:

• https://www.venus-goa.com/what-is-polysorbate-20-vs-60-vs-80.php
• https://www.horizonadmixtures.com/The-difference-between-Tween-20-and-Tween-80-id589408.html
• https://medium.com/@matangiindustries/polysorbate-80-vs-polysorbate-60-whats-the-difference-b886886bd0e1