معماری مدرن و نکاتی برای ایجاد سبک مدرنیسم

هنر و علم معماری در سبک های مختلف با ویژگی های متنوع ارائه می‌شود. ایده اصلی معماری مدرن این است که فرم باید از عملکرد پیروی کند و مینیمالیسم را در بر بگیرد. همچنین درک اصول و ویژگی های خاص این هنر مدرنیستی حائز اهمیت است.

معماری مدرن چیست؟

مدرنیسم در معماری با تأکید بر فرم به جای تزئین مشخص می‌شود. قدردانی از مصالح و ساختار به جای ساخت و سازهای احیای بت وار. و استفاده ماهرانه و روشمند از فضا.

معماری به سبک مدرن یکی از روش هایی در هنر معماری است که در آغاز قرن بیستم ظاهر شد. هدف آن پاسخگویی به تغییرات عمده در جامعه و فناوری است. با نوآوری ساختاری، حذف تزئینات، استفاده منطقی از مصالح و عملکرد سازه ها همراه است.

معماری مدرن، معماری است که با استفاده از فناوری های نوین و جدید ساخت و ساز، به ویژه استفاده از فولاد، بتن مسلح و شیشه تعریف می‌شود. در معماری مدرنیسم نیز رد آشکار تزئینات وجود دارد.

اصول معماری مدرن

مدرنیسم با رد زیورآلات و پذیرش مینیمالیسم، به مهمترین سبک یا فلسفه جدید معماری و طراحی قرن بیستم تبدیل شد. با رویکردی تحلیلی به عملکرد ساختمان‌ها، استفاده کاملاً منطقی از مصالح (اغلب جدید)، نوآوری ساختاری و حذف تزئینات همراه بود.

این سبک با تأکید بر حجم، ترکیبات نامتقارن و حداقل تزئینات مشخص می‌شود. سبک بین المللی شامل ویژگی های کلیدی از جمله سادگی فرم، عملکرد، ساختار تمیز، عدم تزیین و رد سبک های سنتی است.

«شکل منطبق بر عملکرد» یک اصل اساسی مدرنیسم است. بنابراین، ساخت و ساز باید مستقیماً از هدف ناشی شود. اصل دیگر در وضوح و سادگی فرم با حذف تمام جزئیات بی اهمیت است.

ویژگی های معماری مدرن

به شخصیت، طرح و سبک یک ساختمان یا خانه، معماری می‌گویند. سبک های مختلف معماری با ویژگی هایی که یک ساختمان یا خانه را تشکیل می‌دهند مشخص می‌شود. در معماری، این ویژگی‌ها به‌عنوان ظاهر بصری، ساختار، مصالح و دوره تاریخی طبقه‌بندی می‌شوند و در تمامی سبک‌های معماری از جمله سبک مدرن کاربرد دارند.

معماری مدرن یک سبک معماری است که به گروه بزرگی از ساختمان‌های مشابه اشاره دارد که در بسیاری از کشورها با تمرین معماران بسیاری، پدید آمده‌اند. معماری مدرن ابتدا در اروپا مطرح شد و سپس به سبک آمریکایی راه یافت.

“نگاه مدرن” به معنای سادگی در فرم و طراحی است. معماری مدرن مبتنی بر انتزاع است که توسط خطوط تمیز، اشکال و فرم های اساسی ایجاد می شود. بنابراین، اشکال هندسی ساده و ساده، اشکال مستطیلی و عناصر خطی از ویژگی های معماری مدرن هستند.

شکل یک ساختمان مدرن نیز با عملکرد آن مشخص می شود. کارکرد یعنی عملکرد برای هدف مورد نظر، تناسب با هدف. در معماری مدرن، تاکید بر عملکرد به بهترین وجه با این باور که “فرم از عملکرد پیروی می کند” تعریف می شود. مفهوم فضای باز در عملکرد بافته شده است. به جای فضاهای جداگانه سنتی (یا اتاق‌ها)، سبک مدرن فضاهای زندگی و کار مجزا ایجاد می‌کند که به عنوان مناطق چند منظوره عمل می‌کنند.

نکات معماری مدرن در پروژه های معاصر

روف گاردن یا بام سبز، سقفی مسطح است که برخلاف بام های سنتی، فضای بیشتری برای زندگی فراهم می کند. در دهه های اخیر، روف گاردن ها بسیار محبوب شده‌اند و پیشرفت در مواد و سیستم های عایق رطوبتی باعث آزادی بیشتر شده است.

پنجره های افقی هستند و دهانه های سخاوتمندانه ای که تمام طول نمای ساختمان را قطع می‌کند و نور داخلی و منظره پانورامای بیشتری را به بیرون ارائه میدهد.

جداسازی سازه از دیوارها نه تنها یک پلان مستقل را ایجاد می‌کند، بلکه نمایی را نیز ایجاد می‌کند که آزادی بیشتری را برای پنجره ها و بازشوها ایجاد میشود. در نتیجه، دیوارهای غیرسازه‌ای نیز می‌توانند امکان نصب پنجره‌های افقی را فراهم کنند که یکی دیگر از این نکته‌ها برای معماری جدید است.

طراحی پلان مستقل با ایجاد یک پلان باز به دست می آید و پلان طبقه را از شرایط سازه ای رها می‌کند تا پارتیشن ها و فضاهای داخلی ساختمان انعطاف پذیرتر و یکپارچه تر شوند.

روشنایی یکی از ویژگی های اصلی معماری معاصر است. ساختمان های مدرن به گونه ای طراحی شده اند که تا حد امکان روشن باشند. دیوارهای این ساختمان ها دارای سطوح شیشه ای بزرگ، منبع واقعی نور هستند! دهانه ها به لطف پنجره های خلیجی متعدد و سقف های پانوراما چند برابر می‌شوند. بنابراین معماری مدرن مناظر خیره کننده و نور طبیعی را ارائه میدهد.

مانند تمام ساختمان‌هایی که امروزه طراحی و اجرا می‌شوند، ساختمان‌های مدرن در حالی ساخته می‌شوند که تأثیرات محیطی آن‌ها را محدود می‌کنند. معماری مدرن، ساختمان هایی با عملکرد بالا با مصرف انرژی کم طراحی می‌کند. از جمله از پانل های فتوولتائیک، پمپ های حرارتی و حتی انرژی زمین گرمایی استفاده می‌کند. هدف ایجاد ساختمان هایی است که انرژی تولید می‌کنند. این عناصر اکولوژیکی کاملاً در ساختارهای معماری معاصر ادغام شده اند.